Tatil, gezi ağabeyimin deyimiyle “kizirlik” benim işim, zaman zaman “keşke
babamın petrol istasyonu olsaydı” diye geçirmişim içimden, kimselere
çaktırmadan, gezmişim yurdumuzun öncelikli gezilebilecek yerlerini. Ama
gitmediğim yerler var, görmediğim ama gitmek istediğim yöreler elbette var
ama Karadeniz, bu bölgeyi önce kendi insanımızın gezmesinden yanayım.
İstiyorum ki, bu bölgede yaşayan herkes, mutlaka gezsin bu bölgeyi adım adım
gezsin, öncelikle gezsin!

Neden durmadan bu “gezsin” ifadesini sık kullanıyorum, bölgemizin kıymetini
bölgemize yabancılar doluştuktan sonra fark etmemiz bize çok şey
kaybettirirde ondan. İstiyorum ki, biz kendi bölgemizi yabancılar rağbet
ediyor diye değil, bu bölgenin yaşayanları olarak gezip, tozmalı, tanımalı
ve bilmeliyiz. Karadenizliyiz ama dikkat edin, kendinizden yola çıkarak
bakın, biraz düşünün sizdebana hak vereceksiniz! Siz mesela, kendi yaylanızın
bulunmadığı hangi vadisine çıktınız ki? Hangi vadiden yukarılara, bilmeden
gittiniz? Var mı gittiğiniz yerler, sayın bakalım hangi vadilere
çıkmışsınız, hangi yaylalardan
geçmişsiniz?

Askerde arkadaşlarım Sumela manastırından söz açıldığında Trabzonlu olduğum
için benden anlatmamı isterlerdi, konuyu değiştirip, kaçamak cevaplarla
geçiştirmenin yollarını arardım. Sonra da dikkat kesilen birileri, “yoksa
sen gitmedin mi Sumela’ya” deyince de sevmediğim halde yalan söylerdim, “yok
gittim, biliyorum” diye ama yalandı! Mahcup olduğumdan yalan söylerdim, el
alem benim memleketimdeki bir değerden söz ederken ben kendi memleketimdeki
değerden habersiz olabilir mi idim! Ama olmuştum, askere bile yabancı
şubeden İstanbul Eminönü askerlik şubesinden gitmiştim çünkü! Memleketime
yabancı büyümüştüm, kültürünün, yerelliğinin farkına askerlik dönüşünden
sonra varabilmeye çalıştım.

(fotograf: Haçka yaylası)

Şimdi bir çok gencimiz var ki askerliğine kadar Trabzon’un dışına çıkmamış
ama.………….yazının
tamamı için tıklayınız